naar hoofdpagina


Voor achtergrondartikel, klik op kop.

17.4.15

Verliefde tiener zat in gesloten inrichting.

In sommige culturen wordt zo'n meisje vermoord om de eer van de familie te beschermen. Bij ons wordt zij met een smoes opgesloten in een GGZ-instelling, zogenaamd om háár te beschermen.

15.4.15

Zembla over "patiënten" die het belang van de psychofarmacie dienen

Geachte redactie van Zembla,

Gefeliciteerd met uw uitmuntende rapportage, waarbij u een stem geeft aan mensen die onder de meest machteloze volwassenen zijn in onze samenleving: psychiatrische patiënten. Vaak hebben zij geen familie, of de familie is hoogbejaard, of ze zijn door hun familie gedumpt. Wie komt er dan voor hen op?

Vanuit mijn persoonlijke ervaring als activiste, dat inhoudt dat ik een brede netwerk heb van zowel medische klokkenluiders als (families van) slachtoffers, wil ik wijzen op enkele andere aspecten die in uw rapportage naar voren kwamen naast de hoofdzaak van farmaceutisch onderzoek op wilsonbekwamen.

Om te beginnen, wat is schizofrenie? Dat is wanneer iemand psychoses heeft. En wat zijn psychoses? Daar bestaat geen definitie van, dus al helemaal geen objectieve toets die een psychose kan vaststellen, meten of uitsluiten. Psychiaters noemen ieder vreemd of afgekeurd gedrag psychose, zelfs wanneer ze van dat gedrag nooit getuige zijn geweest. Sterker, de Hoge Raad van ons land heeft keer op keer beslist dat het legitiem is dat een psychiater een diagnose stelt bij iemand die hij nooit gezien of gesproken heeft, aan de hand van informatie van derden. Dit is ondanks dat die diagnose gebruikt wordt om genoemde persoon te ontkleden van zijn mensenrechten, bijvoorbeeld het opleggen van een dwangbehandeling of uit de ouderlijke macht zetten. Is de diagnose eenmaal gesteld, blijft het altijd in het dossier, ongeacht hoe het verder gaat met die persoon. In Nederland is een diagnose van een psychiater als een decreet van een bijbelse koning: het kan nooit ingetrokken worden. Hoe dan, kan beoordeeld worden of een psychofarmacum nut heeft of niet?

Ik kon het experimenteel middel dat in uw rapportage genoemd werd niet thuis brengen. Mogelijk is het melatonine, een preparaat dat wordt voorgeschreven om slaap te bevorderen. Immers, een slapende patiënt is minder lastig. Erg effectief is het niet. Bij Alzheimer en autisme helpt het ook al niet. Het is een middel dat een ziekte zoekt. Zelfs de fabrikant die ongetwijfeld het promotieonderzoek van de psychiater financiert durft niet te stellen dat het effect heeft tegen psychoses, wat die dan ook zijn. Maar samen met clozapine kan het gebrek aan effectiviteit verhuld blijven.

Clozapine, echter, is een levensgevaarlijk middel dat bijna twee decennia van de markt werd gehouden nadat vele sterfgevallen bekend werden. Het is een nieuwe generatie neurolepticum die chemisch is verwant aan antidepressiva zoals fluvoxamine. Over dat middel stelt het Farmacotherapeutisch Kompas dat een bepaald aspect door melatonine met factor 12 kan verhoogd worden, dus wordt die combinatie afgeraden. Des te meer gevaarlijk zou de combinatie met clozapine kunnen zijn. Waarschijnlijk is de combinatie met ieder psychofarmacum gevaarlijk, maar de meeste zijn niet onderzocht.

Aanvankelijk zou het onderzoek in de rapportage alleen toegestaan zijn bij ambulante patiënten. Die zouden wilsbekwaam zijn. Maar in hoeverre zou zelfs een normaal functionerend persoon zonder psychiatrische diagnose bewust kunnen zijn van zulk gevaar? De dokter beveelt het aan, dan zal het toch goed zijn? Bovendien wonen ambulante patiënten vaak alleen. Hoe ethisch kan het zijn deze levensgevaarlijke combinatie voor te schrijven aan iemand die niet onder constante medische toezicht verkeert?

Meest frappant van allemaal is dat ‛Vincent’ al twintig jaar wordt behandelt zonder dat er enige verbetering optreedt. Het verhaal van zijn moeder heb ik honderden malen gehoord van ouders over de hele wereld die contact zochten met mij. Hun kind begon vreemd gedrag te vertonen na het gebruiken van cannabis. Cannabis heeft niet bij iedereen hetzelfde rustgevende effect. Bovendien omdat het illegaal is, weet de gebruiker nooit wat hij krijgt. De wanhopige ouders brachten hun kind naar de psychiater die, geen flauw idee hebbende wat de oorzaak van het vreemde gedrag was, de diagnose schizofrenie stelde en begon met ‛behandeling’: zwaar toxische middelen die het zenuwstelsel ontregelen en onomkeerbaar schaden. Twintig jaar is ongeveer hoe lang het bij de meeste ouders duurt totdat zij beseffen dat ze door de psychiatrie bedrogen zijn. Ik ben gebeld door ouders die tegen de negentig waren.

Iemand die cannabis al niet verdraagt, verdraagt psychofarmaca nog minder. Er treden de meest afschuwelijke bijverschijnselen op waarvan sommigen in uw rapportage werden genoemd. (De ouders zagen bijvoorbeeld de urine-incontinentie aan als een teken van verwardheid, maar het is een veel voorkomend bijverschijnsel van middelen die worden voorgeschreven aan mensen met de diagnose schizofrenie.) De emoties worden onderdrukt en verward. Het cognitieve vermogen gaat sterk achteruit. Hierdoor wordt de persoon niet beter maar slechter. Eenmaal begonnen met het middel kan er nooit gestopt worden vanwege de gewenning. Bovendien is er geen psychiater in het land die aan afbouwen zou meewerken. Daardoor is er ook geen kans op het spontane herstel dat zonder de psychiatrische behandeling mogelijk had plaats gevonden. Naast de tragedie voor het individu en zijn familie mogen wij, de belastingbetalers, de rest van het leven van die persoon opdraaien voor de kosten van zijn ‛zorg’.

Indien u een rapportage wil maken over de eindeloze schadelijkheid van de psychiatrie wil ik u gaarne ten dienst staan met aanbevolen literatuur en namen van buitenlandse deskundigen die al decennia de klok luiden.

Hoogachtend,
M. de Vries, bestuurslid
Vereniging MeTZelf

Naschrift: 
Waarom heeft Zembla deze rapportage verwijderd?

12.4.15

Australische premier: 'Ouders die hun kinderen vaccineren moeten erop kunnen vertrouwen dat ze op de kinderopvang geen ziektes oplopen omdat anderen gewetensbezwaren hebben tegen vaccinatie'

Als hun kinderen gevaccineerd zijn, en de vaccinaties effectief, hoe kan contact met niet-gevaccineerde kinderen hen dan schaden?

Blijkbaar is de gevreesde schade niet aan de kinderen, doch aan de industrie die de vaccinaties fabriceert. Wellicht wil de Australische premier vast een baan als commissaris bij een farmaceut regelen voor wanneer zijn zittingstermijn voorbij is.

Een zalfje van ui, knoflook, wijn en ossengal tegen de multiresistente ziekenhuisbacterie?

Blogarchief