Hallo, luistert iemand???

Marijke van Leeuwen: “Ik begon met pillen te slikken, en vervolgens...” [omschrijving van diverse pogingen zich van het leven te beroven].

Voiceover: “Na zes jaar besloot zij met haar medicijnen te stoppen en … kwam er een ommekeer.”

Mw. van Leeuwen weer: “Toen ging ineens de knop om. Inderdaad. Toen werkte de hersenen ineens weer. De radertjes, die werkte.”

Hoeveel meer mensen zouden weer zin krijgen in het leven als ze stopte met psychofarmaca?

Waarschuwing: abrupt stoppen met psychofarmaca is uitermate gevaarlijk.

Bacteriën als staphylococcus aureus en E. coli te vinden op de helft van baby's die overleden aan wiegedood.

En bij baby's die bleven leven?

Internist Frank Kroon: hiv-remmers en een combinatietherapie al bij 300 afweercellen per microliter ipv 200

Waarom (behalve dat de farmaceuten dan meer pillen verkopen)???

Mensen met ADHD zijn soms zo overdreven gericht op een bepaalde taak of zo onrustig dat hun activiteiten het werk eerder schaden dan bevorderen.

Mensen met ADHD? Of mensen op Ritalin?

Berlijn onthult nationaal monument voor 15.000 homoslachtoffers

alhoewel niet duidelijk is of die er waren. Hitler noemde homosexuelen niet in Mein Kampf, en zelfs is aangetoond dat veel van de leiders die hij benoemde en mogelijk hijzelf homo waren.

Niet in twijfel is dat minstens 270.000 (mogelijks zelfs 400.000) mensen met beperkingen (lichamelijk, verstandelijk, zintuigelijk of maatschappelijk) zijn omgebracht. Maar die krijgen geen monument.

Gek in de gevangenis

Vandaag sprak ons bestuurslid Mira de Vries op een conferentie georganiseerd door Bonjo, een non-justitiele organisatie die zich inzet voor gevangenen en ex-gevangenen. Hieronder volgt een transcriptie van haar voordracht:

Het verheugde mij te horen dat de sprekers voor mij deden aan definities. Het is altijd handig te weten waar we het over hebben. Van mij krijgt u ook enkele definities. Ik begin met forensische psychiatrie. Hiermee bedoel ik alle handelingen van z.g. gedragsdeskundigen in opdracht van justitie. Dus ook het Pieter Baan Centrum. Het verbaast mij dat ik hier nog niets over heb gehoord vanmiddag, immers, zonder Pieter Baan geen TBS. Ook voor iets anders is het PBC uitermate belangrijk.

Justitie staat namelijk voor een moeilijke taak. Het moet bepalen wie een bepaalde daad gepleegd heeft. Hoe kan een rechter nou weten wie wat gedaan heeft terwijl hij er zelf niet bij was?

Kent u het verhaal over “Silas Marner” van George Elliot? Het speelt zich af in een klein negentiende-eeuws Christelijk dorpje. Er was iets gestolen. Justitie daar had een feilloze methode om de schuldige aan te wijzen. Dat liet het door God doen. Een afgevaardigde van God, namelijk de dominee, organiseerde een loting. Silas Marner trok het kortste lootje dus kon er over zijn schuld geen twijfel zijn.

Elders in zijn tijd was een groot maatschappelijk probleem van hekserij. Hoe stelde de rechter vast dat iemand een heks is? Een heks heeft gemeenschap gehad met de duivel. Tijdens de gemeenschap wordt zij gestoken door de staart van de duivel. Daarom liet de rechter een arts het lichaam van de verdachte vrouw onderzoeken op de plek waar de staart van de duivel naar binnen is gedrongen.

Die methodes werken niet meer, want weinigen geloven nog in God, en bijna niemand gelooft meer in de duivel. Niet dat indertijd alle Christenen identiek dachten. Het lijkt mij zelfs dat in de negentiende eeuw er grotere diversiteit van meningen was dan tegenwoordig.

Waar geloven we tegenwoordig in? In Wetenschap -- met een hoofdletter W. Het Nederlandse woord zegt het al, met Wetenschap wéét je het. Met zekerheid. Zonder twijfel. Wetenschap maakt geen fouten, net als die god die Silas Marner aanwees. En de afgevaardigde van Wetenschap, dat is de dokter of de deskundige.

Bijvoorbeeld Cees Borsboom van de Schiedammerparkmoord en Lucia De Berk zijn veroordeeld grotendeels op grond van verslagen van z.g. gedragsdeskundigen. De rechter zal wel denken, “Ze zijn gek, dus ze zullen wel schuldig zijn.” Zoals artsen van toen altijd wel de plek vonden waar de staart van de duivel bij de vrouw naar binnen was gedrongen, zo “vinden” gedragsdeskundige ook altijd wel iets mis met iemands persoonlijkheid.

Tussen haakjes, ik las in het Algemeen Dagblad naar aanleiding van de zaak Lucia de Berk dat professor Hans Crombag grapte dat het strafrecht onder de wet op de kansspelen zou moeten vallen, en ik dacht bij mezelf, hij heeft meer gelijk dan hij beseft. Het is het eeuwenoude lootjessysteem, verpakt als wetenschap.

Als rechter heb je wel erg veel macht. Ik geloof best dat rechters proberen daar op een verantwoordelijke manier mee om te springen, maar hoe doe je dat? Hoe straf je iemand? Wat is eerlijk? Hoe bescherm je de samenleving? Vooral als je eigenlijk niet helemáál zeker bent dat de verdachte de dader is?

Wat doe je, je haalt de dominee erbij, in onze tijd, de dokter. Je bombardeert de veroordeelde tot patiënt. Zoals bij de heks de duivel werd uitgedreven, meestal via de brandstapel, zo wordt bij de patiënt de ziekte uitgedreven, meestal via pillen en prikken. Ten minste, dat denkt de rechter.

Misschien heb je het idee gekregen dat ik denk dat alle gevangenen in Nederland onschuldig zijn. Nee hoor, ik weet zeker dat er ook mensen bij zijn die in de gevangenis op hun plek zijn, bijvoorbeeld de jongeman die mijn avondwinkelier heeft neer gestoken. Niet dat ik geen oog heb voor het tragische verhaal dat achter zijn daad staat, of dat ik niet zou vinden dat hij onder humane omstandigheden dient gedetineerd te worden, maar mensen die anderen van het leven beroven, die horen niet op straat.

Wat heeft de rechter over hem beslist? Drie jaar, tegenover het leven van mijn avondwinkelier. Drie jaar, met TBS. Hoeveel is dat écht? Wanneer komt deze jongeman weer vrij?

Dat weten we niet. Misschien blijft hij levenslang opgesloten. Misschien komt hij na drie jaar op straat. Of misschien zelfs al na één jaar, hoor ik van een eerdere spreker. Dat wordt niet bepaald door de rechter, niet door het OM en niet door de wetgever. Het wordt bepaald door de dokter, de deskundige. Mede aan z.g. deskundigen hebben we te danken dat onschuldigen jaren in de cel zitten terwijl gevaarlijke criminelen op vrije voet komen.

De rechter die het recht uit handen geeft sust zijn geweten met het idee dat de jonge “hulp” krijgt. Zelfs al zou hij het niet gedaan hebben, dan nog is “hulp” in zijn belang. Maar wat is “hulp”? “Hulp” is iets waar je zelf om vraagt. Stel je vindt je neus krom, het is geen gezicht, of het belemmert je ademhalen. Je verzoekt een plastische chirurg die neus recht te zetten. Wanneer je krijgt waar je om vraagt, is er spraken van hulp. Maar als een ánder je neus krom vindt, en je wordt in boeien naar de plastische chirurg afgevoerd, dan heet dat geen hulp. Of, al ga je vrijwillig, als die chirurg helemaal geen instrumenten hééft om je neus recht te zetten, of hij zet je neus recht door je ogen scheef te trekken, dan ben je niet geholpen. Zo ook met psychiatrie.

Wat is eigenlijk psychiatrie? Psyche betekent ziel, en iatrie betekent genezen. Geneeskunde, wordt gesteld, stoelt op wetenschap. Maar, de eerste vereiste van wetenschap is dat het onderwerp van onderzoek observeerbaar is, en dat is de menselijke ziel niet. Ik hoor iemand op de achterste rij denken, gedrag is wel observeerbaar. Maar dan komen we bij de tweede vereiste van wetenschap: dat de omgeving beheersbaar is zodat alle variabelen zijn uit te sluiten. B.v. wanneer gedragsexperimenten met muizen worden gedaan, wonen die muizen allemaal in identieke kooien en krijgen ze een identiek dieet. Dat kan je bij mensen niet doen. Bij mensen zijn oneindig veel variabelen. Er is nog een derde, belangrijke vereiste van wetenschap: dat de resultaten herhaalbaar zijn. Een voorbeeld uit de scheikunde, op mijn niveau, is dat als je soda met azijn mengt gaat het bruisen. Dat gebeurt iedere keer, ongeacht wie het doet, ongeacht waar het gedaan wordt, ongeacht wie staat te kijken, en – heel belangrijk – ongeacht wie de soda en de azijn heeft betaald. Dergelijke betrouwbare resultaten krijg je niet met menselijk gedrag.

Geneeskunde betekent de kunst van het genezen, maar niemand in de psychiatrie geneest ooit, niemand. Psychiaters spreken dan ook niet over “genezen” maar over “managen”. Het moet een Engelstalig woord zijn, dat klinkt meer geleerd. Managen betekent beheren of beheersen. Psychiaters spreken dus over het beheren van geestesstoornissen, of aandoeningen, of ziektes, hoe ze het dan ook noemen. Hun favoriete woorden zijn psychoses en schizofrenie.

Maar die stoornissen kunnen ze niet aantonen. Ze mompelen wel over neurotransmitters, maar het is bij de mens niet mogelijk neurotransmissie te onderzoeken. Dat kan alleen bij muizen. Je doodt de muis en je dompelt z’n kopje meteen in ijswater om het af te koelen, anders breken de neurotransmitters af. Je haalt de hersenen eruit, snijdt ze in plakjes, en stopt zo’n plakje in een centrifuge die de neurotransmitters eruit slingert. Dat kan je bij een mens niet doen, los van ethische overwegingen, omdat zelfs het hoofd van een kind is te groot om snel genoeg af te koelen. Er zijn dus geen bewijzen dat neurotransmitters iets dan ook met wangedrag te maken hebben. Ook niet bij muizen, zelfs niet bij muizen die stemmen horen of afwijkende persoonlijkheden hebben.

Nu zeg ik niet dat er geen gekken zijn. B.v. die viezerik in Oostenrijk met zijn dochter in een kelder, aangenomen dat het allemaal waar is, wie doet nou zoiets? Ja, een gek, natuurlijk, wie anders? De spreker voor mij gaf een definitie van gek waar ik het geheel mee eens ben. Hij zei “vreemd.” Ja, of raar, onbegrijpelijk. Zoals het woord beheren niet méér gaat betekenen wanneer het omgezet wordt in het Engelstalig managen, zo gaat gek of gekheid ook niet meer betekenen wanneer het omgezet wordt in het dokterslatijn psychose of schizofrenie.

Psychiatrie gaat niet over het beheren van psychoses en schizofrenie, want die zijn überhaupt niet vast te stellen. Daar zijn geen toetsen voor, en er is zelfs onder de z.g. deskundigen geen eensgezindheid wat deze woorden betekenen. De DSM – de psychiatrische bijbel – definieert het woord psychose niet, en het woord schizofrenie wordt zo breed uitgelegd dat het mogelijk is dat twee verschillende mensen allebei schizofreen genoemd worden terwijl ze niet één kenmerk, z.g. symptoom, in gemeen hebben. En alsof dat niet vaag genoeg is, veel psychiaters gebruiken de criteria van de DSM niet.

Waar psychiatrie wél over gaat is het beheren van psychoten en schizofrenen, of liever gezegd mensen die zo door artsen bestempeld worden. Psychiatrie gaat dus over het beheren en beheersen van ménsen. Daarom hebben we wel forensische psychiatrie maar niet zoiets als forensische cardiologie of forensische gynaecologie.

Ik zei al van psychiatrie wordt niemand beter, maar we worden er wel slechter van, en dan bedoel ik niet alleen de afschuwelijke lichamelijke verminkingen, trillen, bochel, tong uitsteken, enzovoorts. Ik bedoel ook het gedrag. Eerder werd gesproken over TBS’ers die op verlof in de fout gaan. Zelfs iemand die veroordeeld is voor laten we zeggen brandstichting, of potloodventen, pleegt onverwacht op verlof een gewelddadig delict. Je gaat erin als lastpak en je komt eruit als moordenaar. Waarom?

Zal ik het je vertellen? Zodra zo’n TBS’er de kans krijgt, is het eerste wat hij doet proberen van die afschuwelijke pillen af te komen. Hij zegt ook niet tegen de verpleging: leg a.j.b. voor mij een voorraad pillen klaar want ik ga weglopen. En als je cold turkey van je pillen gaat, krijg je onttrekkingsdelieren. Die zijn niet bij iedereen identiek, maar opvallend vaak zijn dat woedeaanvallen, agressie.

Die laborante die me vertelde over hoe het onderzoek op neurotransmitters gaat, die vertelde me ook over experimenten met neuoleptica. Tegenwoordig worden dat antipsychotica genoemd, voor redenen die met marketing te maken hebben. Het rijmt op antibiotica, een soort wondermiddel. Ik weiger het antipsychotica te noemen want dat zijn ze niet. Ze zijn wel neuroleptica, zoals de oorspronkelijke ontwerpers het noemde. Dat betekent letterlijk vertragen van de hersen. Die laborante, dus, was betrokken bij onderzoek op muizen met neuroleptica. Zij vertelde mij dat wanneer het experiment over is, moeten de muizen meteen af gemaakt worden, want als je éven wacht, begint de onttrekking van de neuroleptica en dan worden die anders zo tamme beestjes zo extreem agressief dat je ze zelfs met dikke handschoenen niet te pakken krijgt.

De spreker die niet kon komen, waarvan de voorzitter een deel van haar voordracht voor las, noemt wat voorbeelden uit het nieuws van mensen die plotseling en onverwacht gewelddadig werden. Zij stelt dat vroege interventie door psychiaters deze vreselijke daden hadden kunnen voorkomen. Maar ze vertelt er niet bij dat in alle gevallen die zij noemt gaat het over mensen die ten tijden van hun daad al in de psychiatrie liepen, en psychofarmaca gebruikten. Preventie zou mooi zijn als het mogelijk was, maar we hebben helemaal geen effectieve preventiemethodes. Het lijkt er eerder op dat de pillen en prikken waar zij eerder mee wil beginnen juist de óórzaak van geweldpleging zijn.

Psychiaters dopen dergelijke delieren prompt om in psychoses, en dan? Nog méér pillen en prikken. Mede aan de psychofarmaca hebben we te danken dat er steeds meer gekken komen, steeds meer mensen zijn die hun gedrag niet in hand hebben, meer daklozen, meer mensen met beperkingen. Denk aan al die wajongers die vorige week in het nieuws waren, waarbij de term ADHD vaak viel. Tja, geen wonder, wanneer kinderen die op school niet stil kunnen blijven zitten gedrogeerd worden met Ritalin of Risperdal of wat dan ook, dan raken hun zenuwstelsels beschadigd en worden zij arbeidsongeschikte volwassenen. Ik ga door met mijn lijst: meer gezinsdrama’s, meer ongelukken b.v. in het verkeer, en we lopen minder veilig dan ooit op straat.

Terrorisme, dat is in Bagdad een groot probleem. Hier in Nederland is de kans dat je daarmee te maken te krijgt vrijwel nihil ondanks de angst die onze overheid ons probeert in te boezemen. Misschien doen ze dat om meer pillen tegen angst te slijten. Hier is de grootste bedreiging voor onze vrijheid en veiligheid de psychiatrie. Die ligt overal op de loer. En vooral waar mensen worden opgeborgen is psychiatrie: in gevangenissen, jeugdinrichtingen, bejaardentehuizen, inrichtingen voor verstandelijk beperkten, op scholen, en ga zo maar door, want psychiatrie gaat over het beheren en beheersen van mensen.

De forensische psychiatrie dient, naast het opbergen van mensen, om de twijfels van de rechter te verhullen en de gaten in ons rechtsysteem te vullen. Om maar niet te spreken van de zakken te vullen van al die nepartsen en nepdeskundigen. Ze kunnen veel mooier spreken dan ik, maar dat kunnen verkopers van tweedehands auto’s ook. En vooral vergeet niet de bankrekeningen van de farmaceuten diens lobbyisten onze wetten schrijven.

Slachtoffers van psychiatrie weten dat we hier niet in een rechtstaat wonen. We hebben het in veel opzichten beter dan mensen elders, maar dat maakt ons nog geen rechtstaat. We wonen in een dictatuur van de dokter en de deskundige. Bij een dictatuur hoort een hymne, een patriottisch lied, en daar wil ik mee eindigen. Ik zal het niet zingen, om uw oren te sparen, dus hoeft u ook niet te staan.

Wilhelmus van Nassouwe
Ben ik, van recht ontbloet,
Den arts therapietrouwe
Blijf ik tot hij mij doedt.
Patiënte van Oranje
Ben ik, gedwangdrogeerd.
Geen koning doch deskundige
Over mij regeert.

Aan het einde ontvangen de sprekers bloemen. Mira is de eerste links.

Zelf hebben ze ook gerookt.

En dit is, hoe frustrerend ook, de oplossing van het probleem. Stoppen met roken doe je zélf.

Prima dat longartsen waarschuwen voor de gevaren van het roken, maar wanneer ze de macht van de overheid inroepen in hun strijd mensen te dwingen om te stoppen, gaan ze een stapje te ver.

Het Aids Fonds vindt het van groot belang om een hiv-besmetting in een vroeg stadium op te sporen omdat

hoe meer mensen zich laten testen, hoe meer mensen hun dure producten afnemen. Het Aids Fonds wordt immers gesponsord door de farmaceuten. Ons advies: laat u niet testen voordat u minstens kennis hebt genomen van de opvattingen van tegenstanders van het hiv-aids paradigma. Pas wanneer u kennis hebt genomen van beide kanten van het argument kunt u een weloverwogen beslissing maken: laten testen of niet?

Het Sinai Centrum is gespecialiseerd in de behandeling van psychotrauma's die door oorlog, geweld en verlies worden veroorzaakt.

In werkelijkheid hebben ze daar helemaal geen oplossingen voor.

42 procent wil de kilo's kwijtraken met behulp van de adviezen op de website ***

Het laatste nieuws op NU.nl? Of de laatste reclame? De site waar dit bericht van overgenomen is, is de site van een commercieel bedrijf.

Het gebruik van Rilatine kan op een warme zomerdag gevaarlijke gevolgen hebben.

En wat moet de gebruiker dan doen? Stoppen en acuut in de onttrekkingspsychose raken?